به نقل از «تسنیم»

تغییر نو به نو وزیر باعث ورشکستگی مدارس و فرسایش روانی نیروها در بدنه آموزش و پرورش

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۰۷۸۲

با تغییر هر وزیر در آموزش‌وپرورش، اجرای همه برنامه‌های مصوب وزیر قبلی که برای تولید و به بار نشستن آنها زحمات زیادی صرف شده بود، از دستور کار خارج می‌شود و در اثر مواجه مکرر نیروها با برنامه‌های جدید، نیروها دچار فرسایش و خستگی روانی می‌شوند. - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، وزارت آموزش و پرورش در 13 سال گذشته، 6 وزیر متفاوت را به خود دیده است و از سال 92  تا 1400، چهار وزیر هر کدام به طور متوسط حدود 2 سال و در یک مورد تنها 9 ماه در این مجموعه دوام داشته‌اند!

این رفت و آمدهای متعدد عملاً فرصتی برای تحول، برنامه‌ریزی بلند‌مدت و ایجاد نگاهی راهبردی در بدنه آموزش و پرورش را فراهم نمی‌کند؛ دستگاهی که با تربیت و پرورش نسل آینده کشور سر و کار دارد و با چالش‌های متعددی در حوزه‌های منابع انسانی، نظام تربیت معلم، نظام عادلانه پرداخت، برنامه‌ریزی کتب درسی مواجه است، باید همواره منتظر باشد که ببیند بالاخره چه شخصی فرصت پیدا می‌کند تا به مسائلش سر و سامان دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همین رابطه با فرهاد کریمی؛ رئیس سابق پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و عضو فعلی این پژوهشگاه گفت‌وگویی داشتیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

تسنیم: عدم ثبات مدیریتی در آموزش و پرورش و کوتاه بودن عمر فعالیت وزرا، این وزارتخانه را با چه چالش‌هایی مواجه کرده است؟

نقش مدیر در موفقیت‌های هر سازمان، قابل انکار نیست.کارکردهای مدیریت در سازمان‌های بزرگ و پیچیده نظیر وزارت آموزش و پرورش که یک ابَر سازمان در مقیاس ملی است با سازمان‌ها و وزارتخانه‌های کوچک، اصلاً قابل قیاس نیست چون مدیریت در آموزش و پرورش به اقتضای ماهیت آن، ذو‌ابعاد و چندوجهی است و به اصطلاح به مدیریت 360 درجه و کامل نیاز دارد.

جای شگفتی است که سازمان برنامه و بودجه، سازمان اداری و استخدامی، مجلس شورای اسلامی و بدنه دولت در نوع مواجهه با وزارت بسیار بزرگ آموزش و پرورش و تعیین ساختار، قواعد سازمانی و الگوی رویارویی با آن، آموزش و پرورش را با وزارت خانه‌های کوچکی که حداکثر 1000 نفر پرسنل دارند، همسان می‌بینند و به عنوان مثال همان ساختار 5 معاونتی که برای آن وزارتخانه‌های کوچک مناسب است را برای آموزش و پرورش هم تجویز و با فشار، آن ساختار معیوب و ناقص را عملیاتی می‌کنند!

ابعاد و اندازه وزارت آموزش و پرورش، از نظر کمّی و وسعت عملیات، حجم وظایف، منابع انسانی، موسسات تحت پوشش، شمولیت کشوری، پراکندگی و گستردگی ادارات تابعه آن و استقرار مدارس تا منتهی‌الیه مرزهای کشور، حجم و تعدد اعجاب‌آور مخاطبان و بهره برداران از نوآموزان مهدهای کودک گرفته تا دانش‌آموزان دبیرستانی، هنرستان‌ها، کاردانش، سمپاد، استثنایی و راه دور و ... به اندازه نصف همه وزارتخانه‌ها، دستگاه‌ها، سازمان‌های اجرایی کل کشور است اما نوع برخورد ارکان حاکمیت با این کلان وزارت، در حد و اندازه آن نیست؛ همین امر هم سبب شد رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با معلمان و مسئولان آموزش و پرورش، بی‌سابقه‌ترین انتقادها نسبت به نوع مواجهه دولت و مجلس با مقوله تعلیم و تربیت را مطرح کنند.

از سوی دیگر، ابعاد کیفی آموزش و پرورش هم در جای خود بسیار مهم است و همه اذعان دارند که آموزش و پرورش با آینده کشور و آحاد ملت، ساختن انسان، تربیت نسل جدید، انتقال فرهنگ و ارزش‌های جامعه، آموختن سبک تفکر و زندگی‌ و تعامل‌ اجتماعی سروکار دارد. طبیعی است با این اوصاف لازم است بهترین فکرها و چهره‌ها برای آموزش و پرورش برنامه‌ریزی و آن را مدیریت کنند و ناب‌ترین تلاش‌های مدیریتی و بیشترین بودجه‌ها و امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری کشور به ارتقاء کیفیت همه‌جانبه آموزش و پرورش اختصاص یابد.

تصور می‌کنند آموزش و پرورش دم دستی است

به نظر می‌رسد در مورد کلیت آموزش و پرورش با نوعی بیماری بومی مواجه هستیم که خاص آموزش و پرورش است و همان نادیده‌انگاری، کوچک‌انگاری و کم اهمیت شمردن امر آموزش و پرورش است. سالهاست که بخش کارشناسی و مجرب آموزش و پرورش، در محافل علمی و کارشناسی متعدد به این عارضه اشاره کرده و نمودهای زشت آن را برشمرده و پیامدهای زیان بار آن را نشان داده‌اند.

آموزش‌و‌پرورش چرا و چطور به "بی‌ثبات‌ترین مجموعه دولت" تبدیل شده است؟!

این بیماری ناشی از نوعی دیدگاه و تلقی نامناسب از پدیده مهم تعلیم وتربیت است و شامل افرادی می‌شود که در درون آموزش و پرورش و در بیرون به این وزارتخانه مرتبط هستند علاوه بر بخش‌هایی از مجلس و دولت، خود اهالی آموزش و پرورش هم به نوعی با این دیدگاه نادرست خو گرفته و به طور ناخودآگاه بر اساس آن عمل و تصور می‌کنند آموزش و پرورش، امر دم دستی است و لازم نیست برای ارتقاء آن مایه گذاشت!

اگر قرار است مسائل آموزش و پرورش حل شود ابتدا باید دیدگاه‌ها و نگاه‌ها به آموزش و پرورش اصلاح شود و آموزش و پرورش بر اساس وزن واقعی خود دیده شود، این چیزی که ما امروز از وزن آموزش و پرورش نزد ارکان حاکمیت می‌بینیم، یک دهم وزن واقعی آن است.

انتخاب وزیر برای آموزش و پرورش نیز تا حدودی در همین قیاس نادرست (مشابه انگاشتن وزارت آموزش و پرورش با یک وزارتخانه کوچک و دم‌دستی پنداشتن آموزش و پرورش ) ریشه دارد و گاهی در معرفی، انتخاب وزیر و رای اعتماد، به گونه‌ای عمل شده که انگار توافق نانوشته‌ای برای تداوم غفلت بیمارگونه و مداوم نسبت به آموزش و پرورش در جریان بوده است.

ورشکستگی مدارس

بدون تعارف باید گفت الگوی حکمرانی کشور در حوزه تربیت ـ بی‌توجهی و کوچک‌انگاری امر تربیت و دم‌دستی دیدن آن ـ ناکارآمد بوده و بحران کنونی در ورشکستگی مدارس ریشه در این الگوی دارد.

نادیده‌گرفتن آموزش و پرورش، به ویژگی غالب اکثر دولت‌ها تبدیل شده و گویی وزارت آموزش و پرورش همچون فرزندی ناتنی باید در همه دولت‌ها به حداقل‌ها از نظر اختصاص وجهه و ماموریت، اختصاص شأن و اعتبار، تأمین منابع مالی و ...رضایت دهد و دم بر نیاورد!

ناپایداری مدیریت و نبود الگوی حکمرانی

شاید بتوان گفت مهمترین آسیب آموزش و پرورش در 20 سال اخیر، فقدان ثبات و ناپایداری مدیریت و فقدان الگوی شایسته حکمرانی بوده است. متاسفانه برکناری وزیر آموزش و پرورش، استعفاء یا استیضاح وی یکی از شایعترین رویدادهای وزارت آموزش و پرورش در طول 20 سال اخیر بوده که مهمترین ضربه‌ها را به پیکر نیمه‌جان ثبات مدیریت در آموزش و پرورش زده است.

برخی تبعات ناپایداری مدیریتی آموزش و پرورش

برخی از مهمترین آسیب‌های ناپایداری مدیریتی در آموزش و پرورش را می‌توان به شرح زیر برشمرد:

پس از انتصاب وزیر جدید و در بعد محتوای فعالیت‌ها و برنامه‌ها و در راستای اینکه وزیر باید چند کار اساسی به نام خودش و تیم جدید انجام دهد و به اصطلاح ویترین جذابی داشته باشد، سیل دیدگاه‌ها و ایده‌های یک‌شبه‌ و معمولاً فاقد پشتوانه پژوهشی و کارشناسی در قالب برنامه اما معمولاً عاری از هرنوع تحلیل جدی و فارغ از هرنوع چارچوب استوار برنامه‌ریزی با شتاب بسیار و پس از تصویب نصفه و نیمه در شورای معاونان وزارتخانه تصویب و به استان‌ها، مناطق و مدارس سرازیر شده و اجرایی شدن آنها مورد پیگیری قرار می‌گیرد!

توقف تمام برنامه‌های مصوب وزیر قبلی

در همین اثناء، پیگیری اجرای همه برنامه‌های مصوب وزیر قبلی که برای تولید و به بار نشستن آنها زحمات زیادی صرف شده بود و بارها نامه پیگیری اجرای آنها از ستاد وزارت به استان‌ها و مناطق ابلاغ شده بود، از دستور کار خارج و از اولویت تخصیص بودجه حذف می‌شود.

در بعد نیروی انسانی پس از تعیین وزیر جدید، تغییر همه معاونین وزیر و روسای سازمان‌ها، در گام بعد مدیران کل ستاد و استان‌ها و روسای مراکز تغییر که در نهایت موجی از تغییرات از ادارات مناطق تا کف مدرسه را به دنبال خواهد داشت و منابع انسانی سازمان را دچار سرگیجه سازمانی خواهد کرد.

بی انگیزه شدن نیروها

در اثر مواجه شدن مکرر منابع انسانی با برنامه‌های جدید وزیر و ناتمام ماندن برنامه‌های قبلی و تل‌انبار شدن و گرانباری برنامه‌ها، نیروها دچار فرسایش و خستگی روانی و شناختی شده و با توجه به تجارب ناموفق قبلی، تمایل به مشارکت در اجرای طرح‌ها و برنامه‌های جدید را از دست می دهند و طرح‌ها و برنامه‌های جدید از حیّز انتفاع ساقط می‌شوند!

در چنین شرایطی، توقع بهبود کیفیت آموزش و پرورش امری نارواست مسائلی از این قبیل سبب شده که آموزش و پرورش ما هنوز نتواند مسئله‌های مهم و حیاتی خود را شناسایی و حل کند.

ما هنوز نتوانسته‌ایم دو چالش اساسی کیفیت آموزش و عدالت آموزشی را حل کنیم و متاسفانه هر سال به حجم و ضخامت مسئله‌هایمان افزوده می‌شود.

پس از 27 سال حضور آموزش و پرورش ایران در مطالعات بین‌المللی تیمز و پرلز و مواجه شدن مکرر با آسیب‌های بسیار جدی نظام آموزشی در کف مدرسه، کسب نمره زیر میانگین جهانی در همه دوره‌های مطالعات و افت شدید عملکرد دروس ریاضی، علوم و خواندن به خصوص در 10 سال اخیر و عملکرد نامناسب در اغلب متغیرهای زمینه‌ای موثر بر عملکرد آموزشی این دروس در بعد مدرسه و معلمان، چرا هنوز نتوانسته‌ایم مسئله را حل کنیم؟!

چرا سیستم مدیریت آموزش و پرورش و حتی حکمرانی کلان آموزشی از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی،کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی و شورای عالی آموزش و پرورش در برایر اینهمه عملکرد بسیار ضعیف، کرخت شده و واکنش مناسب نشان نمی‌دهد؟

تسنیم: برای انتخاب وزیر آموزش و پرورش ملاک و شاخص‌های مشخصی وجود دارد؟

برای انتخاب وزرا و شرایط احراز وزیر، متاسفانه قانون یا مصوبه خاصی وجود ندارد. برای انتخاب یک کارشناس در ستاد وزارت یا استان، شرایط احراز مصوب و قانونی وجود دارد اما در مورد وزرا چنین چیزی نیست.

مهمترین معیار انتخاب وزیر باید این شرط باشد که کاندیدای وزارت آموزش و پرورش‌، علاوه بر صلاحیت‌های عمومی و توان مدیریتی، در امر تعلیم و تربیت مدرسه‌ای و فرایندهای مرتبط با آن سرآمد و مجرب باشد و بر اساس شواهد متقن بتواند وزارت آموزش و پرورش را به نحو شایسته و در مسیر تحقق هدف‌های سازمانی با رعایت کارآیی و اثربخشی مدیریت کند.

شایسته است کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در مورد شرایط کلی احراز وزارت با همکاری دولت، مصوبه‌ای داشته باشد و بخش‌های فنی‌ در انتخاب وزرای آموزش و پرورش مشارکت موثر داده شوند. تجربه نشان داده بخش‌های وابسته به دولت نمی‌توانند درباره حیطه معلمی به خوبی تصمیم‌گیری کنند. پیشنهاد این است که از سازوکارهای سازمان نظام معلمی در این خصوص استفاده شود.

ناپایداری مدیریت در آموزش و پرورش مسبّب آسیب‌های بسیاری شده است و همین مسئله باعث ناکارآمدی‌ بسیار جدی در تحقق اهداف اصلی نظام آموزشی،کاهش کیفیت و عدالت آموزشی، جذب معلمان توانمند، توانمندسازی معلمان و تضعیف مدارس دولتی شده است.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: مدارس دولتی وزارت آموزش و پرورش مدارس دولتی وزارت آموزش و پرورش وزارت آموزش و پرورش ناپایداری مدیریت آموزش و پرورش آموزش و پرورش هم آموزش و پرورش آموزش و پرورش برنامه های جدید آموزش و پرورش منابع انسانی برنامه ریزی انتخاب وزیر سازمان ها برنامه ها دم دستی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۰۷۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گرو گرفتن کارنامه دانش‌آموز در ازای پرداخت پول، غیرقانونی است

اگرچه پرداخت هزینه‌ مدارس غیرانتفاعی‌ در توان بخشی از خانواده‌ها نیست اما نباید در این میان از کیفیت مدارس دولتی کاسته شود.

به گزارش مشرق، با توسعه مدارس غیردولتی، برخی مدارس بویژه دولتی‌ها که دانش‌آموزان زیادی را پوشش می‌دهند در سایه قرار گرفتند. اگرچه پرداخت هزینه‌ مدارس غیرانتفاعی‌ در توان بخشی از خانواده‌ها نیست اما نباید در این میان از کیفیت مدارس دولتی کاسته شود تا آنها که از بضاعت مالی کمتری برخوردارند یا به هر دلیلی اعتقاد به آموزش غیر انتفاعی ندارند، از کیفیت آموزشی مطلوب جا نمانند.

گلایه والدین از افت کیفیت آموزشی در مدارس دولتی، در ازای هزینه‌ای که مدارس از آنها اخذ می‌کنند همچنان ادامه دارد.

در این گزارش صحبت‌های چند نفر از والدین را می‌خوانیم که فرزندانشان را در مدرسه دولتی ثبت‌نام کرده‌اند اما با توجه به هزینه‌هایی که در طول سال تحصیلی به مدرسه می‌دهند با کیفیت نامطلوب آموزشی مواجه‌اند البته که در این میان برخی والدین رضایت خود از مدارس دولتی را صرفاً به دلیل وجود معلم خبره می‌دانند.

پول پرداخت نکنید از کارنامه خبری نیست!

یکی از والدینی که فرزندش در مقطع دوازدهم تحصیل می‌کند گفت: در ابتدای سال دقیقاً زمان ثبت‌نام، مدرسه از ما مبلغ یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان گرفت و گفتند این قانون مدرسه است و اینجا هزینه دارد.

در صورتی که در این مدرسه در تمام ماه‌های گرم سال از کولر و هیچ سیستم خنک‌کننده‌ای استفاده نمی‌شود و در زمستان تمام شوفاژها خاموش است و دانش‌آموزان با لباس گرم در کلاس می‌نشینند.

علاوه بر این حتی مدرسه ما را تهدید می‌کند که اگر پول را پرداخت نکنید از کارنامه خبری نیست.

وی افزود: فرزند من در پایه دوازدهم تحصیل می‌کند و امسال باید در کنکور شرکت کند اما در مدارس دولتی کمتر به کنکوری‌ها توجه می‌شود و عموماً برنامه آموزشی خاصی مدنظر مدرسه نیست، مگر اینکه والدین اگر خودشان بخواهند و بضاعت مالی داشته باشند، برای فرزندشان معلم خصوصی بگیرند. به این شکل که چند دانش‌آموز با هم برنامه‌ریزی می‌کنند و یک معلم خصوصی می‌گیرند.

پول از ما گرفتند اما وعده‌هایشان عملی نشد

مادر یک دانش‌آموز دیگر که فرزندش در مقطع اول ابتدایی یک دبستان دولتی تحصیل می‌کند گفت: اولین اتفاقی که با ورود به مدرسه دخترم با آن مواجه شدم این بود که ابتدا ۷۰۰ هزار تومان پول برای کمک به مدرسه و ۵۰۰ هزار تومان برای خرید برگه امتحانی از ما گرفتند. ما تمام این هزینه را همان ابتدا پرداخت کردیم اما مدرسه مجدداً در طول سال برای برگه‌های امتحانی از والدین هزینه گرفت.

آنها حتی برای هزینه‌های جانبی مدرسه از والدین پول گرفتند و وعده دادند که مثلاً دوربین مداربسته بگذارند، برای پله‌ها ترمز بگذارند، لوله‌کشی کنند و… ولی هیچ کدام از این وعده‌ها عملی نشد. مدرسه حتی بابت هواگیری شوفاژها از ما پول دریافت کرد اما در طول زمستان شوفاژها خاموش بود.

وی گفت: مسأله دیگری که با آن مواجه هستیم لباس فرم دانش‌آموزان است. ما لباس فرمی را که ارزش آن بیرون از مدرسه در حدود ۴۰۰ هزار تومان است با مبلغ ۸۰۰ هزار تومان تهیه کردیم و کیفیت پارچه به قدری ضعیف بود که من بعد از چند ماه مجدداً یک مقنعه دیگر برای دخترم خریدم. ناگفته نماند من از معلم فرزندم رضایت دارم و اگر به خاطر معلم نبود، قطعاً مدرسه فرزندم را عوض می‌کردم.

تدوین آیین‌نامه جدید برای افزایش کیفیت مدارس دولتی

یکی از مسئولان آموزش و پرورش در پاسخ به مجموعه گلایه‌های والدین از تدوین یک آیین‌نامه جدید خبر داد.

محمدمهدی کاظمی، معاون متوسطه وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه برای کیفیت‌بخشی به مدارس دولتی آیین‌نامه جدید تدوین شده است توضیح داد: در این زمینه آموزش و پرورش باید اقدامات جدیدی داشته باشد به همین خاطر یک آیین‌نامه جدید تدوین شده، زیرا تقویت مدارس دولتی از مسائل مورد تأکید رئیس جمهور است.

علاوه بر این آیین‌نامه، پیشنهاد طرح کاهش تنوع مدارس در راستای کیفیت‌بخشی مدارس دولتی از دیگر موضوعات در حال بحث و بررسی است. وی در پاسخ به این سؤال که برای کیفیت‌بخشی به مدارس دولتی چه میزان بودجه نیاز دارید، گفت: موضوع توانمندسازی معلمان، تجهیز مدارس، عواملی مانند شاداب‌سازی مدارس که در یادگیری مؤثر است و... همه اینها هرکدام به طور جدی نیازمند بودجه هستند.

کاظمی در پاسخ به این پرسش که چند ماه پیش درباره این موضوع گفت‌وگو کردیم و اکنون انتظار می‌رود برنامه‌ای که شما به عنوان کیفیت‌بخشی مدارس به آن تأکید کردید اکنون در حد مقدماتی نتیجه داده باشد و حالا نتیجه آن چه بوده است، گفت: یک بخشی از بازخورد این اقدامات معطوف به میانگین نمرات امتحان نهایی بوده است که تاکنون تنها امتحان و ارزشیابی که به صورت ملی انجام داده‌ایم، امتحانات نهایی پایه دوازدهم بوده است اما از امسال پایه دهم و یازدهم هم اضافه شد.

کاری که در روزهای پایانی اسفند ماه انجام دادیم سنجش دستاوردهای متوسطه اول بود که بیش از ۳ میلیون دانش‌آموز در سنجش ما شرکت کردند. نتیجه این سنجش می‌تواند برای مدارسی که باید ارتقا یابند، کمک‌کننده باشد.

مدارس می‌توانند طبق این سنجش و بررسی نمرات امتحان نهایی دانش‌آموزان برای رشد خود برنامه داشته باشند. امیدوارم با این رویه نمرات ما رشد کند و این بخش ناظر بر امر نظارتی بود که به آن اشاره کردم زیرا هر مدرسه‌ای ترسیم روشنی از وضعیت خودش دارد. اما بازخورد مدارسی که وضعیت آموزشی ضعیف‌تری نسبت به برخی از مدارس دارند از پارسال آغاز شده و بازخوردها، جدی‌تر از قبل به مدارس اعلام می‌شود.

وی درباره هزینه‌هایی که مدارس از اولیا تحت عنوان کمک‌ به مدرسه دریافت می‌کنند گفت: مدارس دولتی به صورت خاص نباید هیچ پولی از والدین بگیرند اما در قالب فوق‌برنامه ممکن است هزینه‌ای دریافت شود.

البته مبلغی که بابت فوق‌برنامه اخذ می‌شود سقف دارد و این سقف بر اساس استاندارد مدرسه تعریف خواهد شد. اگر غیر از این باشد و هزینه‌ها به اجبار از والدین گرفته شود، آنها می‌توانند به دفتر ارزیابی و عملکرد وزارت آموزش و پرورش گزارش دهند.

اخذ شهریه در مدرسه دولتی با برنامه مازاد

علی فرهادی، سخنگوی آموزش و پرورش، در زمینه هزینه‌هایی که برخی مدارس دولتی از اولیا مطالبه می‌کنند اما در قبال آن فعالیتی صورت نمی‌گیرد، گفت: آمار این مدارس قابل توجه نیست اما مانند یک لکه روی صفحه سفید است و خیلی مورد توجه قرار می‌گیرد و نسبت به عملکرد آموزش و پرورش ادراک منفی ایجاد می‌کند. قطعاً این‌گونه نیست که همه مدارس چنین شرایطی داشته باشند.

بجز مدارسی مانند مدارس هیأت امنایی و تیزهوشان که در آن دریافت وجه بلامانع است، در سایر مدارس هزینه‌ای که از والدین گرفته می‌شود باید برای فعالیت‌های مازاد باشد. حتی در مدرسه تیزهوشان هم با پیگیری رئیس جمهور قرار شد اقشاری که قدرت مالی مناسبی ندارند اما در مدارس تیزهوشان درس می‌خوانند از پرداخت هزینه معاف شوند و دولت شهریه آنها را پرداخت خواهد کرد.

فرهادی تأکید کرد: مدارسی که از والدین هزینه می‌گیرند اول باید بررسی شود که آیا جزو آن مدارسی هستند که می‌توانند هزینه دریافت کنند یا نه، و اگر جزو آن نبودند قطعاً بخش نظارت آموزش و پرورش ما در مناطق پاسخگو است. والدینی که فرزندشان در مدارس عادی تحصیل می‌کند و مدرسه از آنها شهریه دریافت می‌کند باید حتماً آن را به آموزش و پرورش مناطق گزارش دهند.

وی در این زمینه که برخی از مدارس نه تنها در زمان ثبت‌نام بلکه در حین سال تحصیلی هم از والدین دانش‌آموزان هزینه دریافت می‌کنند، گفت: آن چیزی که به عنوان شکایت یا اطلاع‌رسانی در مناطق آموزش و پرورش باشد از سوی والدین منعکس نمی‌شود در حالی که مناطق آموزش و پرورش در این موارد بسیار جدی است.

در برخی از مواقع اتفاقاتی می‌افتد که والدین خوب توجیه نمی‌شوند مثلاً مدیر و معلم به اولیا اطلاع داده‌اند که یک فوق برنامه برای دانش‌آموزان در نظر داریم و هزینه‌ای که اخذ می‌شود بابت همین فوق برنامه است. اما مدارس به هیچ عنوان برای تجهیزات و تعمیر مدارس حق ندارند هزینه‌ای از والدین بگیرند.

وی در واکنش به این موضوع که برخی از مدارس کارنامه دانش‌آموز را به آنان نمی‌دهند تا شهریه و یا کمک مردمی به طور کامل پرداخت شود، گفت: اخذ هزینه از والدین در مدارس دولتی با عناوین کمک به مدرسه یا شبیه آن مطلقاً اجباری نبوده و کاملاً داوطلبانه است.

مدارس نباید والدین را اجبار کنند تا در ازای ارائه کارنامه حتماً هزینه بدهند، این کار کاملاً غیرقانونی است.

اما در مواقعی که انجمن اولیا و مربیان در این زمینه تصمیم می‌گیرد، مدرسه می‌تواند آن تصمیم را اجرا کند زیرا بر اساس اساسنامه اجرایی مدارس، انجمن اولیا و مربیان یک نهاد تصمیم‌گیر است. بنابراین می‌توانند تصمیمات داخلی بگیرند ولی در این زمینه هیچ اجباری نداریم.

منبع: روزنامه ایران